OYUNA GELMEYELİM…

Kardeşlik bana göre dünyanın sahip olunabilecek en güzel zenginliği. Gerçek anlamda her daim yanınızda olabilecek ve üstelik karşılık beklemeden. Ne güzeldir ablanın kardeşinin elinden tutarak oyun parkına götürüşü. Ne güzeldir abi kardeş birlikte izlenen futbol maçları... Bisiklete binmeyi öğrenen kardeşin, düşmesin diye arkadan seleyi tutuşu... Ya da okula giderken sırayla çantaları taşımaları.

 Zaman zaman duymuyor değiliz kardeş kavgalarını. Birbirlerine söyledikleri ağır lafları. Ya da kendisini tutamadan atılmış tokatları... Ama bir kardeşin bir kardeşe kızgınlığı ne kadar sürebilir ki? Hani derler ya saman alevi gibi puf diye yanar ve söner... İşte o kadardır kardeşin kardeşe olan kızgınlığı... Çünkü kardeş et ve tırnak gibidir. Çünkü kardeş ayrı yollarda yürüyor olsalar bile, çevreyi kuşatan kötülüklere karşı sırt sırta durmayı bilir... Çünkü kardeşin canı acırsa, bir diğerinin daha çok acır.

İşte bizler de aynı toplumun çocuklarıyız. Aynı toprağın meyveleriyiz. Yani hepimiz kardeşiz... Yani aynı bayrak altında yaşayan, aynı havayı soluyan, aynı kimliği taşıyan.... Peki niyedir bu kavga?... Niye yiyoruz birbirimizi, kapımızın dışında yaşayan ulusların provokasyonlarına kanarak? Bizler bu kadar zayıf karakterlerde insanlar mıyız? Yüz yıllardır birlikte kardeşçe aynı çatı altında yaşamışız, aynı toprağa kan akıtmışız, aynı mücadele için.

Niye izin veriyoruz yuvamıza çomak sokmalarına?  Çok anlamsız geliyor bana. Çok üzücü geliyor. Günlerdir karanlık güçlerin yönlendirmesi ile Deniz kardeşimizin katledilişini konuşuyoruz, lanetliyoruz... Geçmişte de giden onca can!.. Kim verecek o analara, o babalara o çocuklarına bunların cevabını... Ne oldu bizlere? Hani biz güçlü, kuvvetli, birlik bir ülkeydik?

Niye dur diyemiyoruz bu alçak provokasyonlara? Bütün bu yaşananların birer oyun olduğunu, senaryolarının çok önceden yazılmış olduğunu göremiyor muyuz? Saçma sapan politik oyunların oynandığı, insan hayatının hiçe sayıldığı bir oyunun içine sokulmaya artık hiç tahammülümüz yok... Lütfen bizler bu oyuna gelmeyelim. Kardeşçe yaşamımızı sürdürmeye devam edelim... Bizleri düşman yapmaya çalışanları hayatımızdan ekarte edelim... Sevgili Türk kardeşim, Kürt kardeşim, Çerkez kardeşim, Laz kardeşim, Süryani kardeşim ve bu topraklarda yaşayan tüm insanlar. Unutmayın biz kardeşiz…

Etle tırnak gibiyiz. Dik duralım. Kol kola girip, göğsümüzü siper edelim. Edelim ki kimsenin bizlerin birliğini yıkmaya gücü yetmesin. Bu fırsatı onlara vermeyelim... HDP il binasına yapılan bu saldırıyı şiddetle kınıyorum. Açıkça bir provokasyon olduğu belli olan bu saldırının kirli hedefler beslediği de açıktır... Çalışan bir genç kızın hayatına mal olan bu alçakça saldırı bizleri kirli ve karanlık hedefleri olan bu antidemokratik güçlerin tuzağına düşürmemeli. Zaman bir olma zamanı, zaman kenetlenme zamanı. HDP emekçisi Deniz Poyraz’a Allah’tan rahmet diliyor perde arkasındaki asıl suçluların adaletin önüne çıkarılmasının, Türkiye’nin barışı için olmazsa olmaz olduğunu düşünüyorum…